🌀ایجاد شوق گفتگو در کودکان و نوجوانان ؛
درباره چیزی که شما را به هیجان می‌‌آورد صحبت کنید. شور و شوق شما احتمالاً به او هم سرایت می‌‌کند و او در آن‌باره از شما بیشتر می‌‌پرسد:
«اگر اتاقی را به اتاق‌های خانه‌مان اضافه کنیم، به‌نظرت عالی نمی‌‌شود؟ من همیشه دلم می‌‌خواست یک اتاق بزرگ آفتاب‌گیر داشته باشیم.»
اگر سعی کنید به‌نظر فرزندتان پاسخی مؤثر بدهید، اما زبان بدنش به شما بفهماند که در این کار موفق نبوده‌اید، به او بفهمانید که می‌‌خواهید واقعا درکش کنید:
«حرفت خیلی مهم است، اما فکر می‌‌کنم هنوز خوب متوجه نشده‌ام. کمکم کن تا خوب موضوع را بفهمم. آیا چیزی که به تو گفتم ناراحتت کرد؟
اگر هم‌چنان ناراحتید که چرا فرزندتان با شما زیاد صحبت نمی‌‌کند اشکالی ندارد از او بپرسید که آیا اشتباهی مرتکب شده‌اید یا خیر. تواضع هرگز لطمه‌ای به شما نمی‌‌زند و حتی ممکن است برایتان مفید هم باشد. «هربار که سعی می‌‌کنم با تو صحبت کنم ظاهرا حرفی می‌‌زنم که درست نیست. آیا می‌‌توانی در حل این مشکل کمکم کنی؟ چگونه هستم که دوست نداری با من حرف بزنی؟»
نگویید
«فکر می‌‌کنی من چه هستم؟ برگ چغندر؟ چرا با من حرف نمی‌‌زنی؟»
اگر کودک از شوخ‌طبعی شما خوشش بیاید، ممکن است این حرف مؤثر واقع شود، اما اگر لحن صحبت شما خصمانه باشد، هیچ نتیجه‌ای عایدتان نمی‌‌گردد.
«از این‌که مجبور شوم از دهانت حرف بکشم متنفرم.»
این جمله بیش از حد ثقیل و لحن آن افتراآمیز است. اگر کودک احساس کند از او عیب‌جویی می‌‌کنید یا به او تهمت می‌‌زنید قطعا از گفت‌وگو سر باز می‌‌زند مگر آنکه مجبور به گفتگو شود.
از کلمات نرم‌تری استفاده کنید. «وقتی می‌‌توانیم با هم گفت‌وگو کنیم خیلی برایم با ارزش است. وقتی به من پاسخ‌های کوتاه می‌‌دهی خیلی ناراحت می‌‌شوم.»
«چرا نمی‌‌توانی مثل خواهرت باشی؟» با این طرز صحبت شما، او حتی کمتر از قبل صحبت خواهد کرد!
«کار بدی کرده‌ای؟ برای همین زیاد صحبت نمی‌‌کنی؟» بدبین و خجالت‌زده‌اش نکنید.
نظرات :
